Δεν ξέρω πώς ορίζει η ίδια η Ευγενία Χατζησταύρου το «Εσύ, πόση ώρα μπορείς να μείνεις ακίνητος;» (Εκδόσεις Ars Nova, 2016) – σαν graphic novel, σαν παραμύθι για όλες τις ηλικίες ή σαν κάτι άλλο; Όποια κι αν είναι η απάντηση στο ερώτημα αυτό, το σίγουρο είναι πως το εν λόγω βιβλίο περιλαμβάνει μια ιδιαίτερα ευφάνταστη και καλοφτιαγμένη ιστορία και, πέρα από αυτό, μια έξυπνη αλληγορία για το βάρος με το οποίο μας φορτώνει η στασιμότητα και οι ρόλοι -αρνητικοί ή και θετικοί- που μας αποδίδουν οι γύρω μας.
Χρησιμοποιώντας ως αφορμή για το ξετύλιγμα της ιστορίας της το γνωστό παιδικό παιχνίδι «Αγαλματάκια αμίλητα, ακούνητα», η Ε. Χατζησταύρου μας δείχνει, μέσα από τις περίτεχνες εικόνες της (ακόμα πιο περίτεχνες όσον αφορά τις λεπτομέρειες των κτηρίων – η δημιουργός του βιβλίου είναι αρχιτέκτονας στο επάγγελμα), με τι ασχολούνται διάφορα αγάλματα που εκτίθενται σε δημόσιο χώρο, όταν κανείς δεν τα βλέπει (κοιμούνται, ξεκουράζονται, παίζουν σκάκι κ.ό.κ.), για να επικεντρωθεί τελικά σε ένα άγαλμα του Ερμή σε νεαρή ηλικία και την επιθυμία αυτού να δραπετεύσει από την κατάσταση μόνιμης ακινησίας που του έχει «επιβληθεί». Με καλοδουλεμένα σκίτσα (λευκά, σε μαύρο φόντο, με ελάχιστες λεπτομέρειες χρυσών αποχρώσεων) και λιτή αφήγηση, το «Εσύ, πόση ώρα μπορείς να μείνεις ακίνητος;» είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο που φανερώνει μια καλλιτέχνιδα με φαντασία και ιδιαίτερη ματιά.
Αναφορικά με τα –έμμετρα, ως επί το πλείστον- κείμενα που παρεμβάλλονται στις ενότητες της αφήγησης, η παρουσία τους δεν προσθέτει και τόσα στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά, από την άλλη, ούτε αφαιρεί από αυτό. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται συνολικά για ένα βιβλίο ξεχωριστό, που δίνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.
Ευγενία Χατζησταύρου, «Εσύ, πόση ώρα μπορείς να μείνεις ακίνητος;». Εκδόσεις Ars Nova, 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου